مقایسه تغییرات ماموگرافیک در دو نوع رژیم رایج هورمون درمانی جایگزین بعد از یائسگی

مقدمه و هدف: سرطان پستان از شایع ترین علل مرگ و میر زنان در عصر حاضر است و ماموگرافی روشی با ارزش در تشخیص زودرس این بیماری محسوب می شود. حساسیت ماموگرافی در تشخیص سرطان پستان با تعدادی از عوامل از جمله سن، دانسیته بافتی پستان، وضعیت یائسگی، بیماری های سیستمیک، سابقه خانوادگی سرطان پستان و... در ارتباط است. هدف از این مطالعه، بررسی تغییرات دانسیته پستان در ماموگرافی به دنبال مصرف درمان های هورمونی جایگزین ( hrt) (hormone replacement therapy ) و مقایسه دو روش هورمون درمانی رایج از این نظر بوده است.   روش بررسی: 110 خانم یائسه تحت درمان هورمونی جایگزین که برای انجام ماموگرافی غربالگری به سرویس ماموگرافی مراجعه کرده بودند در مطالعه وارد شدند. بر حسب نوع رژیم درمانی مورد استفاده، افراد به دو گروه تقسیم شدند: 1) مصرف روزانه استروژن کونژوگه و مدروکسی پروژسترون استات به طور مداوم (80 نفر)، 2) مصرف روزانه استروژن کونژوگه به همراه مصرف دوره ای مدروکسی پروژسترون استات به مدت دو هفته در ماه (30 نفر). کلیه افراد مورد بررسی دارای یک ماموگرام پایه قبل از شروع hrt بودند که ماموگرام های حین درمان با آن مقایسه می شد.   نتایج: در ماموگرام های کنترل، افزایش دانسیته ماموگرافیک در 45 درصد از افراد گروه اول و در 3/13 درصد از اعضای گروه دوم دیده شد که دارای اختلاف معنادار است (05/0 p >).   نتیجه گیری: مصرف هورمون درمانی جایگزین پس از یائسگی، سبب افزایش دانسیته ماموگرافیک می شود و این افزایش به نوع رژیم مورد استفاده بستگی دارد.